Unilever meldt in twee jaar tijd 3 miljard euro te hebben bespaard in zijn toeleverketen. Gaap!? So what? Dat soort berichten zagen we al in de negentiger jaren.
Ik pak de jaarverslagen van Unilever erbij. Wat blijkt? De brutowinstmarge (omzet minus COGS en verpakking) is gestegen van 59,3% in 2008 naar 60,2% in 2010, een verbetering van 364 miljoen euro. Zeker niet slecht, maar nog lang geen drie miljard. Aannemende dat de genoemde drie miljard juist is, dan is het restant van 2,6 miljard kennelijk opgegaan aan het opvangen van prijsdalingen aan verkoopzijde. En niet zonder succes: Unilever behaalt een omzetgroei van 9,2% in deze periode.
Kostenbesparingen? Waarom geen spannender persbericht, waaruit de business impact van inkoop blijkt?
“Dankzij beter presterende supply chains kon Unilever de voortdurende prijsdruk in de afzetmarkt goed opvangen. Mede daardoor bleek het mogelijk de omzet met 9,2% te laten groeien (2008-2010) en bleef er voldoende over om de brutowinstmarge te verbeteren met 0,9%. Inkoop heeft daarmee een belangrijke bijdrage geleverd aan een verdere verbetering van de marktpositie van Unilever en aan de met 2,6 miljard euro gestegen brutowinst.”
Dat leest toch veel lekkerder?
De brutowinst is maar met 346 miljoen gestegen. In het inderdaad veel beter herschreven persbericht meld je dat dit 2,6 miljard is, dit is juist het bedrag dat verloren is gegaan door de toenemende concurrentie. Om helemaal correct te zijn moet je het persbericht eigenlijk nogmaals herschrijven. Maar de boodschap van de blog is overtuigend en daar gaat het tenslotte om.